İnanç Meselesi

Sevgililer günü diye inanılan bir hayal ürününün ertesi günü, İstanbul’a ait olacağı sorgulanan bir stadyumda ligin gücü kendine göre olimpiyatta daha da artacağı kanısını taşıyan Bursaspor’la karşı karşıya geldik.

Stadyuma geldiğimde hiçte sevgilisini özleyen bir İstanbul taraftarı görememek beni çok üzdü. Çıkıpta bu takım İstanbul’da oynamalı diyen Slaven Bilic bile bence üzülmüştür bu duruma.Santradan önce okunan İstiklal Marşımızda vodafone reklamını taşıyan miniklerin kartal pençesi yapması ise mükemmel bir görüntüydü. Maç başladı santra sonrası ilk 10 dakika kaçan Demba Ba golü ofsayt olan Jose Sosa golü bizleri çok heyecanlandırmıştı.Derken hızlı gelişen bir kontra ile golü kalemizde görüyorduk. Golde Atınç’ın hatası olimpiyatta bile gözlerden kaçmazken bunu gençliğe ve tecrübesizliğe bağlayarak maça devam ediyorduk. Sonrasında sazı eline alan Gökhan Töre, Jose Sosa ve Demba Ba ilk golümüzü atarak maçta dengeyi sağlıyorduk.Soyunma odasına girerken tabelada 1-1 yazıyordu.

Soyunma odasından çıktığımızda bursa kalecisi diğer maçlarda yediği golleri unutarak devleşme konusunda ilk adımlarını atıyordu. Zaten bizimle karşılaşan takımlarda karşılaştığımız bir durumdu bu. Emrullah , Karcemarkas gibi örnekler hala gözümün önündeydi devleşme konusunda. Dakikalar geçtikçe Gökhan töre ilk önce elleriyle tribünü coşturmaya çalışıyor bir yandan da mermiyi silahın ağzına doğru sürüyordu. Derken 18 metreden sürdüğü mermi adrese teslim olmuştu. O dakikadan sonra yerde yatan, autu bile 1 dk.da ancak atan bursalı oyuncular adeta kanat takarak oyun oynamaya başladılar.

Bu atakların birinde ozan tufan 2-2 yapmıştı tabelayı. Kendi kendine kameraya koşarak biteceğini,bitmesi gerektiğini falan anlatıyordu. Ama asıl kameraman şovu ise maç sonu Bilic’in olacaktı ozan bunu nereden bilecekti. 2-2’ye gelen tabela sonrası santaradan gol atıyorduk ofsayttı. Son dakika akınında ise penaltı buluyorduk. Topun başında Demba Ba vardı ama o an stadyumda etrafımda yüzlerce sevgili arkasını dönmüş totem yapıyordu. Bu sene hiç bir penaltımızı izlememe gibi bir toteme girmemiştim belki de izlemesem kaçacak diye korktuğumdan yine izledim. Demba Ba’da bizim kadar korkmuş olmalı ki ortaya kullandı ve skoru 3-2 yaptı. İşte ozan tufan o an anlamıştı artık bu maç bitmişti. Slaven Bilic ise 100 kg olan kameramanı ekipmanıyla kaldırarak inandığımızda yükün bir etkisi olmadığını herkese göstermişti.

Kalan 14 hafta tek olan gerçek artık hakem düdük çalmadan karşılaşma bitmez. O yüzden “saldır BEŞİKTAŞIM oleyyyyy.”Bu yolun sonu ŞAMPİYONLUK olsun.

BeşiktaşArena / Yakup Şenel