Milli Ara

Milli Takım Başka Maceraya

Milli maçın özeti, futbolumuzun da özeti aslında.

Başlarken Konyalılara teşekkür etmek lazım; ülkenin en büyük kentinde, ülkenin başkentinde olmayan desteği sağladılar.

İstanbul’da oluşan 3 kutuplu futbol ortamı futbol izlemeyi, takımını desteklemeyi o kadar uzun süre önce bıraktı ki, en sonunda başka şehirlere gitmek zorunda kaldı Milli Takım. Bu takımın İspanya’da Almanya’da oynayan oyuncuları var ve Konya’ya bildiğim kadarıyla direkt uçak yok. Varsa da ancak kısıtlı sürelerde vardır. Yani aslında toplanmak için dezavantajlı bir yer Konya.

İstanbul’da Milli formayı bırakan Volkan Demirel’in kalede olmaması son dakikalarda gelen golde pahalıya patladı. Ancak burada Volkan’a mı kızmak lazım, Milli Takımın maçında ona küfredenlere mi? Her ikisi de hatalı. Her şeye rağmen bu formayı istemeyen birini takıma almanın da anlamı yoktu.

Süregelen ve görünen, fizik gücüyle oynayan ve kapanan Takımlara karşı zorlanıyoruz. Fiziği ve tekniği biraz iyi olanlara karşı ise kelimenin tam anlamıyla perişan oluyoruz. Maça giden de, maçı oynayan da maç seçiyor.

İlk yarıda defansın arkasına defalarca sızan ancak golü bulamayan Takımın asıl oynaması gereken formasyona ikinci yarı döndü. Bunda da Şener ve Gökhan’ın sakatlıkları etkili oldu. Ancak her iki devrede de ortadan yeterli şut denemesi yoktu. Bunda da sahada yürüyen Arda Turan’ın etkisi vardı. Onun da maç eksiği.

O oyuncu alınsaydı, bu oyuncu neden oynadı diyecek futbol bilgim yok ve asla da yeltenmem. Ancak bu oyuncuları seçen ve onlarla başarılı olacağına inanan da Fatih Terim. Başarılı olamazsa sorumlusu odur. Ancak onun da hesap verecek bir yönetimi yok. Herkes biliyor ki o görevi ona TFF vermedi.

Maçı izlerken aklıma şu soru geldi. Neden Milli Takımı desteklemek için marşlar bulamıyoruz. Ankara’nın buna uygun bağları yok mu? “Bastır Milli Takım oley” dışında neden bir marş olmaz. Ayrıca milli duyguların bu kadar fışkırdığı yerde neden İspanyol sevinç çığlığı?

Derken tribünler kendi sloganını buldu. Ya Allah Bismillah Allah u Ekber! Arap savaş çığlığı.

Yeni stat, yeni şehir, yeni slogan. Öyleyse nedir bu burnumdaki yanık kokusu?

Fatih Hoca bu maç öncesi bu tip maçları hep oynadık demiş. Haklı. Ancak bu tip maçlar oyuncuları da sürklase ediyor. Buralara bırakmamak lazım. Elektrik şebekeleri bile belli bir gerilimi kaldırabiliyor.

Son söz. Bir çoğumuz Milli Takım’da Cenk Tosun’u görmek istedik. Bir futbolcumuzun daha bizi temsil etmesini istedik. Kötü bir şey değil. Kötü olan bu gruptan da çıkamıyoruz. Herkes nasibini aldı, masa toplandı, hesabı kim ödeyecek belli değil.

İçimizden Biri / Beşiktaş Arena